欢迎访问宜够诗词网!
欢迎访问宜够诗词网!
【春日偶成两首】其一极目青郊外,烟霾步正浓。中原方逐鹿,博浪踵相踪。其二樱花红陌上,柳叶绿池边。燕子声声里,相思又一年。【chūn rì ǒu chéng liǎng shǒu 】 【春日偶成两首】 qí yī 其一jí mù qīn
风回云断雨初晴,返照湖边暖复明。乱点碎红山杏发,平铺新绿水蘋生。翅低白雁飞仍重,舌涩黄鹂语未成。不道江南春不好,年年衰病减心情。翻译:风回云断雨初晴,返照湖边暖复明。乌云散去,风雨初停,天气刚刚放晴,阳光照射在湖面上形成倒影,有一种温暖明快
【为江南死国难者志哀】千古奇冤,江南一叶。同室操戈,相煎何急!【wéi jiāng nán sǐ guó nán zhě zhì āi 】 【为江南死国难者志哀】 qiān gǔ qí yuān ,千古奇冤,jiāng nán yī
【无题】大江歌罢掉头东,邃密群科济世穷。面壁十年图破壁,难酬蹈海亦英雄。翻译:大江歌罢掉头东,邃密群科济世穷。唱完了苏轼的《念奴娇·赤壁怀古》,就掉头东去日本留学,精深严密的多种科学能够救世上的穷困。面壁十年图破壁,难酬蹈海亦英雄。用了十年
元和十年,余左迁九江郡司马。明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者。听其音,铮铮然有京都声,问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆曹二善才。年长色衰,委身为贾人妇。遂命酒使快弹数曲;曲罢悯然。自叙少小时欢乐事,今漂沦憔悴,转徙于江湖间。余出官二年,
意气骄满路,鞍马光照尘。借问何为者,人称是内臣。朱绂皆大夫,紫绶悉将军。夸赴军中宴,走马去如云。樽罍溢九酝,水陆罗八珍。果擘洞庭橘,脍切天池鳞。食饱心自若,酒酣气益振。是岁江南旱,衢州人食人!翻译:意气骄满路,鞍马光照尘。骄纵飞扬的意气充满
【别诸弟】梦魂常向故乡驰,始信人间苦别离。夜关倚床忆诸弟,残灯如豆月明时。【bié zhū dì 】【别诸弟】mèng hún cháng xiàng gù xiāng chí ,梦魂常向故乡驰,shǐ xìn rén jiān kǔ
半朽临风树,多情立马人。开元一枝柳,长庆二年春。翻译:半朽临风树,多情立马人。风中一棵枝干半枯的大树,马上一个多情看树的老人。开元一株柳,长庆二年春。开元年间栽种的一个弱柳,如今已是长庆二年的早春。参考资料:张国举.唐诗精华注译评.长春:长
【悼杨铨】岂有豪情似旧时,花开花落两由之。何期泪洒江南雨,又为斯民哭健儿。六月二十一日【dào yáng quán 】 【悼杨铨】 qǐ yǒu háo qíng sì jiù shí ,岂有豪情似旧时,huā kāi huā luò
凉冷三秋夜,安闲一老翁。卧迟灯灭后,睡美雨声中。灰宿温瓶火,香添暖被笼。晓晴寒未起,霜叶满阶红。翻译:凉冷三秋夜,安闲一老翁。有点凉的深秋之夜,又一个老头悠闲自在。卧迟灯灭后,睡美雨声中。吹灯后迟迟才躺下睡觉,秋雨声中渐渐入眠。灰宿温瓶火,