欢迎访问宜够诗词网!
欢迎访问宜够诗词网!
落花 李商隐 高阁客竟去,小园花乱飞。 参差连曲陌,迢递送斜晖。 肠断未忍扫,眼穿仍欲稀。 芳心向春尽,所得是沾衣。 【韵译】 高阁上的游客们已经竞相
《凉思》 李商隐 客去波平槛,蝉休露满枝。 永怀当此节,倚立自移时。 北斗兼春远,南陵寓使迟。 天涯占梦数,疑误有新知。 【韵译】 当初你离去时春潮漫
李商隐的故事大家喜欢吗?今天趣历史小编就为大家详细解读一下~ 谈到李商隐,每个人可能都会想到这句诗词:“春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干”。然而《锦瑟》中的“庄生晓
原文 悼伤后赴东蜀辟至散关遇雪 李商隐 剑外从军远,无家与寄衣。 散关三尺雪,回梦旧鸳机。 白话文翻译: 丧妻未久,即离家入川,在满腔愁苦中,又偏遇到大雪。
韩冬郎即席为诗相送 李商隐 十岁裁诗走马成, 冷灰残烛动离情。 桐花万里丹山路, 雏凤清于老凤声。 [注释] 《韩冬郎即席为诗相送》原来的题目较长,全文
历史是一条长河,它奔流向前,无止无息。今天趣历史小编为您讲述李商隐的故事。 李商隐是唐朝著名诗人,与杜牧合称“小李杜”,在唐朝诗坛的文学成就仅次于李白杜甫,同为第一
《二月二日》作者为唐代文学家李商隐。 其全文诗词如下: 二月二日江上行,东风日暖闻吹笙。 花须柳眼各无赖,紫蝶黄蜂俱有情。 万里忆归元亮井,三年从事亚夫营。
李商隐所属朝代:唐代人物合称:小李杜李商隐简介李商隐(813-858),字义山,号玉谿生,怀州河内(今河南沁阳县)人。出身于没落的小官僚家庭。十七岁时就受到牛僧孺党令孤楚的赏识,被任为幕府巡官。二十五岁时,受到令孤楚的儿子令
迢递高城百尺楼,绿杨枝外尽汀洲。贾生少年虚垂涕,王粲春来更远游。永忆江湖归白发,欲回天地入扁舟。不知腐鼠成滋味,猜意鹓雏竟未休。翻译:迢递高城百尺楼,绿杨枝外尽汀洲。高大城墙上有百尺高的城楼,在绿杨林子外是水中的沙
一笑相倾国便亡,何劳荆棘始堪伤。小怜玉体横陈夜,已报周师入晋阳。巧笑知堪敌万机,倾城最在著戎衣。晋阳已陷休回顾,更请君王猎一围。翻译:一笑相倾国便亡,何劳荆棘始堪伤。君主一旦为美色所迷,便种下亡国祸根,用不着到宫殿长
残阳西入崦,茅屋访孤僧。落叶人何在,寒云路几层。独敲初夜磬,闲倚一枝藤。世界微尘里,吾宁爱与憎。翻译:残阳西入崦,茅屋访孤僧。落叶人何在,寒云路几层。 夕阳落入崦嵫山,我去茅屋里探访孤独的僧人。满地落叶,僧人何在?遍山寒
本以高难饱,徒劳恨费声。五更疏欲断,一树碧无情。薄宦梗犹泛,故园芜已平。烦君最相警,我亦举家清。翻译:本以高难饱,徒劳恨费声。你栖身高枝之上才难以饱腹,悲鸣传恨无人理会白费其声。五更疏欲断,一树碧无情。五更以后疏落之
无赖夭桃面,平明露井东。春风为开了,却似笑春风。翻译:无赖夭桃面,平明露井东。刁钻的桃花蕊欣欣向荣,黎明时盛开在露井以东。春风为开了,却拟笑春风。本依靠春风助才得怒放,回头来却打算嘲笑春风。1、王充闾向古诗学哲理:中