朱淑真《菩萨蛮·咏梅》原文翻译及赏析

湿云不渡溪桥冷。娥寒初破东风影。溪下水声长。一枝和月香。人怜花似旧，花不知人瘦。独自倚阑干，夜深花正寒。shī yún bú dù xī qiáo lěng 。é hán chū pò dōng fēng yǐng