欢迎访问宜够诗词网!
欢迎访问宜够诗词网!
梅花今正发,失路复何如。旧国云山在,新年风景馀。春饶汉阳梦,日寄武陵书。可即明时老,临川莫羡鱼。méi huā jīn zhèng fā ,shī lù fù hé rú 。jiù guó yún shān zài
崔侯善弹棋,巧妙尽于此。蓝田美玉清如砥,白黑相分十二子。联翩百中皆造微,魏文手巾不足比。缘边度陇未可嘉,鸟跂星悬危复斜。回飙转指速飞电,拂四取五旋风花。坐中齐声称绝艺,仙人六博何能继。一别常山道路遥,为余更作三五势
洛阳为此别,携手更何时。不复人间见,只应海上期。清谿入云木,白首卧茅茨。共惜卢敖去,天边望所思。luò yáng wéi cǐ bié ,xié shǒu gèng hé shí 。bú fù rén jiān ji
东风香草路,南客心容与。白皙吴王孙,青蛾柳家女。都门数骑出,河口片帆举。夜簟眠橘洲,春衫傍枫屿。山阴政简甚从容,到罢惟求物外踪。落日花边剡溪水,晴烟竹里会稽峰。才子风流苏伯玉,同官晓暮应相逐。加餐共爱鲈鱼肥,醒酒仍怜
寂寞俱不偶,裹粮空入秦。宦途已可识,归卧包山春。旧国指飞鸟,沧波愁旅人。开樽洛水上,怨别柳花新。jì mò jù bú ǒu ,guǒ liáng kōng rù qín 。huàn tú yǐ kě shí ,gu
澄霁晚流阔,微风吹绿蘋.鳞鳞远峰见,淡淡平湖春。芳草日堪把,白云心所亲。何时可为乐,梦里东山人。chéng jì wǎn liú kuò ,wēi fēng chuī lǜ pín .lín lín yuǎn fēn
城南送归客,举酒对林峦。暄鸟迎风啭,春衣度雨寒。桃花开翠幕,柳色拂金鞍。公子何时至,无令芳草阑。chéng nán sòng guī kè ,jǔ jiǔ duì lín luán 。xuān niǎo yíng f
西楼对金谷,此地古人心。白日落庭内,黄花生涧阴。四邻见疏木,万井度寒砧。石上题诗处,千年留至今。xī lóu duì jīn gǔ ,cǐ dì gǔ rén xīn 。bái rì luò tíng nèi ,hu
子月过秦正,寒云覆洛城。嗟君未得志,犹作苦辛行。暖酒嫌衣薄,瞻风候雨晴。春官含笑待,驱马速前程。zǐ yuè guò qín zhèng ,hán yún fù luò chéng 。jiē jun1 wèi dé
夜梦还京北,乡心恨捣衣。朝逢入秦使,走马唤君归。驿路清霜下,关门黄叶稀。还家应信宿,看子速如飞。yè mèng hái jīng běi ,xiāng xīn hèn dǎo yī 。cháo féng rù qín
石台置香饭,斋后施诸禽。童子亦知善,众生无惧心。苔痕苍晓露,盘势出香林。锡杖或围绕,吾师一念深。shí tái zhì xiāng fàn ,zhāi hòu shī zhū qín 。tóng zǐ yì zhī
东园长新笋,映日复穿篱。迸出依青嶂,攒生伴绿池。色因林向背,行逐地高卑。但恐春将老,青青独尔为。dōng yuán zhǎng xīn sǔn ,yìng rì fù chuān lí 。bèng chū yī qī
存殁令名传,青青松柏田。事姑称孝妇,生子继先贤。露湿铭旌重,风吹卤簿前。阴堂从此闭,谁诵女师篇。cún mò lìng míng chuán ,qīng qīng sōng bǎi tián 。shì gū chēn