欢迎访问宜够诗词网!
欢迎访问宜够诗词网!
百年心不料,一卷日相知。乘兴偏难改,忧家是强为。县城寒寂寞,峰树远参差。自笑无谋者,只应道在斯。bǎi nián xīn bú liào ,yī juàn rì xiàng zhī 。chéng xìng piān
诗书成志业,懒慢致蹉跎。圣代丹霄远,明时白发多。浅谋堪自笑,穷巷忆谁过。寂寞前山暮,归人樵采歌。数亩东皋宅,青春独屏居。家贫僮仆慢,官罢友朋疏。强饮沽来酒,羞看读了书。闲花开满地,惆怅复何如。shī shū chén
夕阳秋草上,去马弟兄看。年少初辞阙,时危远效官。山行独夜雨,旅宿二陵寒。诗兴生何处,嵩阳羽客坛。xī yáng qiū cǎo shàng ,qù mǎ dì xiōng kàn 。nián shǎo chū cí
岂悟因罗者,迎霜献紫微。夕阳分素臆,秋色上花衣。举翅云天近,回眸燕雀稀。应随明主意,百中有光辉。qǐ wù yīn luó zhě ,yíng shuāng xiàn zǐ wēi 。xī yáng fèn sù y
远事诸侯出,青山古晋城。连行麹水阁,独入议中兵。夜雨新田湿,春风曙角鸣。人传府公政,记室有参卿。yuǎn shì zhū hóu chū ,qīng shān gǔ jìn chéng 。lián háng qū s
老人迎客处,篱落稻畦间。蚕屋朝寒闭,田家昼雨闲。门闾新薙草,蹊径旧谙山。自道谁相及,邀予试往还。lǎo rén yíng kè chù ,lí luò dào qí jiān 。cán wū cháo hán bì
寒竹惭虚受,纤毫任几重。影端缘守直,心劲懒藏锋。落纸惊风起,摇空见露浓。丹青与文事,舍此复何从。hán zhú cán xū shòu ,xiān háo rèn jǐ zhòng 。yǐng duān yuán s
失意成逋客,终年独掩扉。无机狎鸥惯,多病见人稀。流水知行药,孤云伴采薇。空斋莫闲笑,心事与时违。shī yì chéng bū kè ,zhōng nián dú yǎn fēi 。wú jī xiá ōu guàn
远公传教毕,身没向他方。吊客来何见,门人闭影堂。纱灯临古砌,尘札在空床。寂寞疏钟后,秋天有夕阳。yuǎn gōng chuán jiāo bì ,shēn méi xiàng tā fāng 。diào kè lái
栖遑偏降志,疵贱倍修身。近觉多衰鬓,深知独故人。天垂五夜月,霜覆九衢尘。不待逢沮溺,而今恶问津。qī huáng piān jiàng zhì ,cī jiàn bèi xiū shēn 。jìn jiào duō
遥夜宿东林,虫声阶草深。高风初落叶,多雨未归心。家国身犹负,星霜鬓已侵。沧洲纵不去,何处有知音。yáo yè xiǔ dōng lín ,chóng shēng jiē cǎo shēn 。gāo fēng chū
白发匆匆色,青山草草心。远公仍下世,从此别东林。bái fā cōng cōng sè ,qīng shān cǎo cǎo xīn 。yuǎn gōng réng xià shì ,cóng cǐ bié dōng
旧友无由见,孤坟草欲长。月斜邻笛尽,车马出山阳。jiù yǒu wú yóu jiàn ,gū fén cǎo yù zhǎng 。yuè xié lín dí jìn ,chē mǎ chū shān yáng 。
忆昨秋风起,君曾叹逐臣。何言芳草日,自作九泉人。yì zuó qiū fēng qǐ ,jun1 céng tàn zhú chén 。hé yán fāng cǎo rì ,zì zuò jiǔ quán rén
虽过老人宅,不解老人心。何事斜阳里,栽松欲待阴。suī guò lǎo rén zhái ,bú jiě lǎo rén xīn 。hé shì xié yáng lǐ ,zāi sōng yù dài yīn 。虽